-
1 sprzeciwiać się
impf sprzeciwić się* * *(-wiam, -wiasz)sprzeciwiać się czemuś — ( wyrażać sprzeciw) to object to sth
* * *ipf.sprzeciwić się pf.1. (= nie zgadzać się) oppose, stand against (komuś/czemuś sb/sth); object, stand opposed (komuś/czemuś to sb/sth); zdecydowanie sprzeciwić się put one's foot down, be dead against, stand firm l. fast against.2. (= być niezgodnym z czymś) contradict, counter; be contrary to, run counter to, clash with; sprzeciwiać się czyimś interesom run against sb's interests; to sprzeciwia się zasadom mojej wiary this contradicts l. is contrary to my faith.3. przest. (= dokuczać) tease.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprzeciwiać się
-
2 sprzeciwiać się
sprzeciwiać się [spʃɛʨ̑ivjaʨ̑ ɕɛ], sprzeciwić się [spʃɛʨ̑iviʨ̑ ɕɛ]1) ( przeciwstawiać się)\sprzeciwiać się komuś/czemuś gegen jdn/etw Widerstand leisten2) ( wyrażać sprzeciw)sprzeciwić się czemuś einer S. +dat widersprechen, gegen etw Widerspruch erheben3) ( być sprzecznym)sprzeciwić się czemuś gegen etw sein, im Gegensatz zu etw stehen -
3 sprzeciwiać się
-
4 sprzeciwiać się
несов.2) сопротивля́ться, проти́виться4) противоре́чить, не соотве́тствоватьsprzeciwiać się się zdrowemu rozsądkowi — противоре́чить здра́вому смы́слу
Syn: -
5 sprzeciwiać\ się
несов. 1. czemu возражать, протестовать против чего; не соглашаться на что;2. сопротивляться, противиться; 3. komu прекословить кому; дразнить кого; 4. противоречить, не соответствовать; \sprzeciwiać\ się się zdrowemu rozsądkowi противоречить здравому смыслу+1. oponować, protestować, nie zgadzać się 2. opierać się 3. drażnić się 4. przeczyć
-
6 sprzeciwiać się
[спшечівячь шіê]v.ndk -
7 sprzeciwiać się
1. протестувати; заперечувати;2. не погоджуватися; виступати проти; чинити опір -
8 sprzeciwiać się sprzeci·wiać się
-wiam, -wiasz; pf - wićvrsprzeciwiać się komuś/czemuś (= wystąpić przeciwko) — to oppose sb/sth
sprzeciwiać się czemuś (= protestować) — to object to sth, (być sprzecznym z czymś) to be at odds with sth
Nowy słownik polsko-angielski > sprzeciwiać się sprzeci·wiać się
-
9 sprzeciwić się
-
10 stawiać się
несов.1) явля́ться, прибыва́ть; ср. stawić się2) ста́вить себя́stawiać się się w czyimś położeniu (w czyjejś sytuacji) — ста́вить себя́ в чьё-л. положе́ние
3) разг. держа́ть себя́ вызыва́юще (де́рзко); прекосло́витьSyn: -
11 stawiać\ się
несов. 1. являться, прибывать; ср. stawić się;2. ставить себя; \stawiać\ się się w czyimś położeniu (w czyjejś sytuacji) ставить себя в чьё-л. положение; 3. разг. держать себя вызывающе (дерзко); прекословить+1. przybywać, zgłaszać się, zjawiać się 3. przeciwstawiać się, sprzeciwiać się;
podskakiwać -
12 przeciwstawiać się
-
13 przeciwstawiać\ się
несов. komu-czemu выступать против кого-чего, противиться кому-чему -
14 sprzeciwić się
(-wię, -wisz); vb; od sprzeciwiać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprzeciwić się
-
15 sprzeciwić się
vr pf→ sprzeciwiać się -
16 sprzeciw|ić się
pf — sprzeciw|iać się impf v refl. (nie zgodzić się) to oppose vt [osobie, pomysłowi]; (zaprotestować) to object (komuś/czemuś to sb/sth)- stanowczo się czemuś sprzeciwiać to be strongly opposed to sth- sprzeciwić się władzy/czyimś rozkazom to go against the government/sb’s orders- sprzeciwić się czyjemuś wyjazdowi to object to sb’s leaving- „nieprawda” – sprzeciwił się ‘that’s not true,’ he protestedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprzeciw|ić się
-
17 opierać się
-
18 сопротивляться
-
19 object
1. ['ɔbdʒɪkt] n 2. [əb'dʒɛkt] vito object (to) — sprzeciwiać się (sprzeciwić się perf) ( +dat)
he objected that … — wysunął zarzut, że …
I object! — sprzeciw!, protestuję!
do you object to my smoking? — czy nie przeszkadza ci, że palę?
* * *I ['ob‹ikt] noun1) (a thing that can be seen or felt: There were various objects on the table.) przedmiot2) (an aim or intention: His main object in life was to become rich.) cel3) (the word or words in a sentence or phrase which represent(s) the person or thing affected by the action of the verb: He hit me; You can eat what you like.) dopełnienieII [əb'‹ekt] verb(often with to) to feel or express dislike or disapproval: He wanted us to travel on foot but I objected (to that). sprzeciwiać się- objectionable
- objectionably -
20 oppose
[ə'pəuz]vt(there is a need for) X as opposed to Y — (potrzebne jest) X, a nie Y
* * *[ə'pəuz]1) (to resist or fight against (someone or something) by force or argument: We oppose the government on this matter.) sprzeciwiać się2) (to act or compete against: Who is opposing him in the election?) być przeciwnikiem•
См. также в других словарях:
sprzeciwiać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzeciwiać sięam się, sprzeciwiać sięa się, sprzeciwiać sięają się {{/stl 8}}– sprzeciwić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sprzeciwiać sięwię się, sprzeciwiać sięwi się {{/stl 8}}{{stl 7}} przeciwstawić się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprzeciwiać się — ndk I, sprzeciwiać sięam się, sprzeciwiać sięasz się, sprzeciwiać sięają się, sprzeciwiać sięaj się, sprzeciwiać sięał się sprzeciwić się dk VIa, sprzeciwiać sięwię się, sprzeciwiać sięwisz się, sprzeciwiać sięiw się, sprzeciwiać sięwił się 1.… … Słownik języka polskiego
stawiać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stawiać sięam się, stawiać sięa się, stawiać sięają się {{/stl 8}}– stawić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, stawiać sięwię się, stawiać sięwi się {{/stl 8}}{{stl 7}} zjawiać się gdzieś, przybywać na określone… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przekomarzać się — ndk I, przekomarzać sięam się, przekomarzać sięasz się, przekomarzać sięają się, przekomarzać sięaj się, przekomarzać sięał się «żartując drażnić się, spierać się z kimś, sprzeciwiać się komuś; droczyć się» Przekomarzać się z dziećmi.… … Słownik języka polskiego
przeciwstawiać się – przeciwstawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} protestować, występować przeciw czemuś; sprzeciwiać się komuś, czemuś; nie zgadzać się na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwstawiać się zarządzeniom dyrekcji. Przeciwstawić się ostro zwierzchnikowi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… … Słownik języka polskiego
ИОАНН ПАВЕЛ II — К. Войтыла с родителями. Фотография. Нач. 20 х гг. XX в. К. Войтыла с родителями. Фотография. Нач. 20 х гг. XX в. (18.05.1920, Вадовице, близ Кракова, Польша 2.04.2005, Ватикан; до избрания папой Кароль Юзеф Войтыла), папа Римский (с 16 окт.… … Православная энциклопедия
stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) … Słownik frazeologiczny
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
przemówić — dk VIa, przemówićwię, przemówićwisz, przemówićmów, przemówićwił przemawiać ndk I, przemówićam, przemówićasz, przemówićają, przemówićaj, przemówićał 1. częściej ndk «wygłaszać mowę, przemówienie; zwracać się z mową do jakiegoś audytorium, do grona … Słownik języka polskiego